„Naš je čovjek pogođen kod žice”,

pri žiletu, sred ljuta boja,

posred bitnice.

„Naš čovjek tetura uz žicu”.

među čeličjem se svija,

svedored posrćuć' iz stroja.

„Naš je čovjek zapetljan u žici”

i krici njeg'vi umučiše tanad

obruši što na nj k'o vuci se na janjad.

„Naš čovjek…”, zanijemi i kaplar,

da – umriješe uz žicu –

i pečalnu zagrljaju njenu

niz uthinulu sveđ bojišnicu.

Ležeć' obgrljen u kovi,

razabiraše jur na obje strane

koliki umah ugasiše se snovi.